Walibi, 1 augustus 2006

Oude fiets, juni 2002

Nieuwe fiets, juli 2006

Eind juli 2006 kreeg Pablo een nieuwe fiets, hierbij zaten twee vrijkaartjes voor Walibi, waar Pablo en z'n vader dankbaar gebruik van maakten. Pablo snapte er maar niets van dat het Walibi-personeel bij de ingang hem feliciteerde met z'n nieuwe fiets. Pablo was hard toe aan een nieuwe fiets. Pablo vond het fijn om een eind te fietsen maar met z'n oude fietsje moest ik hem al snel vooruit helpen. Met z'n nieuwe fiets ging dat anders. Die paar keer dat we een stukje zijn gaan rijden had ik de grootste moeite om hem bij te houden. Z'n oude fietsie wou Pablo nog houden om te crossen.

1 augustus was een natte dag met veel buien. Voor Walibi hartje zomer heeft dat het voordeel dat het niet zo druk is. Het was inderdaad rustig, maar niet uitgestorven. Met de regen hebben we mazzel gehad, totdat we een restaurant in gingen om een pizza te eten was het droog gebleven. We hadden maar net de pizza in de hand toen er een heftige regenbui losbarstte, in een mum van tijd was het restaurant overladen met mensen... Later op de dag kwamen er nog wat buien over maar we hebben ook nog in het zonnetje gezeten. Als eerste zijn we in de achtbaan "Goliath" gegaan. Een extreem heftige achtbaan. Pablo en z'n vader waren allebei gek op een beetje spanning en hadden beide heel wat ervaring met achtbanen. Deze keer was echter zó heftig dat we beide groen uitstapten en bijna gelijktijdig tegen elkaar zeiden; "ik heb genoeg achtbaan voor vandaag gehad". We waren letterlijk even genezen. Het voor pa spannenste moment was op de top van de 2e "bult". Door de paraboolvorm wordt je daar gewichtloos en lijkt het alsof je met karretje en al uit de rails en door de lucht vliegt. Hierbij als uitzicht de flevopolder.

Lekker klieren met waterkanonnen

Pablo had talent voor bullriding

De veerboot, een overblijfsel van de Flevohof, zoals het recreatiepark heel lang geleden heette. (beleef de dag van je leven in de Flevohof, daar maak je de spannenste dingen mee...)