Berichten aan Pablo

Eej Pablo,

Twintig jaar zou je geworden zijn vandaag, nog steeds niet te geloven dat we je moeten missen, al lijkt het er op dat je af en toe nog steeds je grapjes uithaald. De wereld om ons heen veranderd en de plaatsen die aan jou herinneren veranderen of verdwijnen helemaal. Het is goed zo, de herinneringen blijven.

Het allerbeste, waar je ook bent, ik mis je.

Pa

Hallo Pablo,

In Mexico is het vandaag dia de los muertos en vandaag zouden de overleden kinderen even terug op aarde zijn. Ik denk dat je de hele tijd de boel al in de gaten houdt, maar toch heb ik de moed genomen om even net te doen alsof je nog leeft. M'n tranen zijn nog niet helemaal uitgeput merk ik. Maar maak je geen zorgen, het lijkt erop dat ik dit leven wel uit kan zingen met niet alleen maar droevig zijn. De tijd vliegt en dat is een hele troost. Ik hoop dat jij ook voldoende te lachen hebt.

Dikke kus,

Je vader AKA Eddy Murfin

Zondag 12 december 2010

Hoi Pablo,

Het is weer erg donker buiten en ik doe m'n best wat van m'n leven te maken, in de hoop dat als je af en toe meekijkt, het niet al te saai voor je is. Ik mis je, man, niet te harden af en toe, de leegte die jij achterliet. Het lijkt voor mij nog steeds alsof je ieder moment weer terug zou kunnen komen en ik zie je nog steeds overal. Vergeef me dat ik gedachtes aan jou vaak snel weer aan de kant zet, het moet wel. Ik hoop dat jou al deze problemen bespaard zijn gebleven.

Een knuffel,

Je vader

Lieve pablo,

Ik weet nog precies dat ik op school kwam,
En een paar kinderen uit ons team vertelden mij
Wat er was gebeurd.
Ik vond het niet dat ze zulke grapjes maakten,
Die avond bij fortissimo begon de training niet als gewoonlijk.
We moesten in dat zaaltje zitten.
Toen drong het tot me door dat het geen grapje was..
Een paar dagen later ben ik met rick, stephan, en robertjan
Naar je huis gekomen.
We hadden kaarsen gekocht voor je ouders.
Ik weet nog hoe de sfeer was in het huis..
We wisten niet goed wat we moesten zeggen,
En het was wat ongemakkelijk..
Je moeder bood ons een koekje aan,
Het lag niet aan je moeder of aan het koekje.
Maar om jou foto daar te zien met kaarsjes eromheen,
Smaakte het koekje niet zoals die anders had gesmaakt..
Het is misschien een beetje laat, dit verhaal..
Alleen ik denk dat als ik het eerder wilde schrijven dat
Ik dan niet verder was gekomen dan de 2e regel..
Ik weet nog hoe we op voetbal altijd elkaar een beetje
Aan het irriteren waren, al was het winter,
We konden het niet laten om de ander nat te gooien..
een weekje nadat alles gebeurd was beweerde ik nog vaak,
dat ik je ergens zag lopen..
ik weet niet waarom ik denk gewoon omdat ik
geen afscheid van je wou nemen..
Op je crematie draaiden ze zo een liedje van,
Ja ik weet eigenlijk niet hoe die heet..
Maar elke keer als ik die hoor, voel ik een brok in me keel
En krijg ik tranen in me ogen.
Gewoon omdat ik je mis.
En dat ik nooit echt afscheid van je kon nemen..

Liefs, Jalisa.

za 6 juni 2009 19:05

Hoi Pablo, hoe is het?

Het is vandaag 65 jaar geleden dat het D-Day was. We zouden daar nog een keer gaan kijken, weet je nog? Ik hoop dat je nu met de echte veteranen kan praten die daar hun leven gelaten hebben. Je vermaakt je dan vast wel.

Ik schrijf je niet veel meer, we spreken elkaar toch dagelijks. Het kost me erg veel moeite om je te schrijven omdat ik het niet snel aan de kant wil leggen als het weer moeilijk wordt. Je begrijpt t wel.

Je moeder en ik doen ons best om door te gaan met het leven, maar de leegte is onbegrijpelijk groot. We zijn inmiddels bijna twee en een half jaar verder en we leven nog steeds. Het zal wel loslopen met ons en anders maar niet.

Ik hoop dat het goed met je gaat.

Veel groeten,

Je vader

do 15.05.2008 06:00

Hallo Pablo, hoe gaat het met je?

Vandaag zou je dertien jaar geworden zijn. Hoe zou het allemaal gegaan zijn als je nog zou leven? Afgelopen dinsdag moest ik werken op zo'n school waar jij ook op rond had kunnen lopen. Ik zie je nog steeds overal. Je zou het vast niet makkelijk hebben gehad, maar wel goed. Je moeder en ik zouden stevig achter je staan zoals we altijd al hebben gestaan.

Wat zou je dit jaar met je verjaardag hebben willen doen? Snowworld ofzo, snowboarden terwijl het buiten zomer is?

Vandaag gaan we onze nieuwe auto halen, een tweedehandsje met veel ruimte. Zie het maar als één van de kadootjes aan jou. Je wens was dat we gelukkig verder zouden leven. De auto hebben we gekocht om te proberen dat verder leven wat meer inhoud te geven. Het is weer een rode, om de parkeerplaats voor het huis wat vrolijk te kleuren. Ik hoop dat je er ook van kan genieten, waar en hoe je ook bent.

Je kamer is nog steeds zoals hij was, je zou zó weer terug kunnen komen, hoewel, dat bed zou nu dan waarschijnlijk echt te klein voor je zijn geweest. We willen je kamer graag nog voor onbepaalde tijd intakt laten, al worden we er zo onvermijdelijk iedere keer aan herinnerd dat je niet meer leeft. Wat meer afstand van jou nemen betekent nog steeds automatisch meer afstand nemen van onszelf.

Hoe vind je de nieuwe keuken? Ikzelf zou graag de keuken bewaard hebben zoals die waar ik jou in heb gezien, maar de keuken was echt helemaal op. Alles om me heen zou ik wel willen laten zoals het was toen jij nog leefde, maar de tijd raast door en een hoop dingen veranderen. Hoe dan ook, het verandert de mooie herinneringen niet en het lukt me steeds beter daar met een glimlach aan terug te denken.

Ondanks dat we duidelijk je steun voelen kan ik nog steeds niet goed met je communiseren. Ik zou graag mensen opzoeken die daar goed in zouden zijn maar ik ben nog te bang dat ik de desillusie niet aankan. Heb nog wat geduld, ik heb wel het gevoel dat ik sterker wordt.

Pablo jongen, we hebben het goed gehad, ondanks al het verdriet en pijn dat we na jou dood nog steeds moeten verwerken zijn we blij dat we je hebben mogen kennen. Hou je taai en doe je best. Mijn grootste wens is dat jij gelukkig bent of net als wij dat in ieder geval blijft proberen. We zien ons straks vanzelf weer.

Een dikke knuffel,

Je vader

ma 31.12.2007 18:10

Hoi jongen, hoe is het?

Buiten knallen de rotjes af en aan en overal zie ik kinderen met vuurwerk klooien. Ik zie jou er ook steeds tussen staan... Vermaak je je een beetje? Ik doe m'n best overeind te blijven. Vanavond zou weer jouw avond geweest zijn, telkens weer vuurwerk in de fik steken. Nu hebben we geen vuurwerk gekocht.

Ik wil je nu gewoon even de groeten doen en je het beste wensen.
Ik hoop dat je ondanks onze tranen toch gelukkig bent daarboven. We zien elkaar vanzelf wel weer een keer.

Veel plezier in de hemel jongen.

Je vader / Eddy Murfin

Hoi Pablo,

Hoe is het nou met je?

Het is zaterdagochtend, vorig jaar ging je voetballen en was je 's morgens vroeg wakker. Nu is je bed leeg en ben ik de enige die zo vroeg loopt rond te spoken. Ik mis je heftig veel man, als ik even niet bezig ben moet ik gelijk weer aan jou denken en word ik misselijk van de gedachte dat je hier nooit meer rond zal lopen.

Vandaag springen de militairen weer met hun parachutes uit de vliegtuigen en is er veel te doen in het centrum. Saai zonder jou.

het spijt me Pablo, ik wil je graag laten zien dat we gelukkig doorleven, maar dat wil nog steeds niet erg lukken. Ik doe m'n best.

Groeten jongen,

Later

Pa.

zo 01.07.2007 08:36

Hoi Pablo,

Gisteren was ik jarig, maar ik werd er niet blij van. Het wordt me ingewreven dat ik doorga en jij niet meer. Weer een stapje verder van het mooie leven dat ik had toen jij er nog was.

Je moeder is van de week naar Shreck 3 geweest, jij had het mooi gevonden. Shreck 3, Pirates of the Caribbean 3, kon er maar een Pablo 2 komen, "Pablo 2, Return from the other side"... :-)

De afgelopen week is je klas met kamp gegaan. Het heeft je moeder en mij veel verdrietige dagen gebracht. Het is bitter en oneerlijk dat jij dat niet mee mocht maken. We gunden het je zo...

Iemand zei pas een woord tegen mij die redelijk omschrijft hoe mijn leven op dit moment aanvoelt. Leeg. Jouw kamer, ons huis, de wereld. Al het mooie en vrolijke is bedekt met een dikke laag rouw.

Gisteren heb ik een nieuwe fiets gekocht, ik heb de versnelling van m'n oude fiets aan stukken gefietst. Ik kwam weer waar wij een klein jaartje geleden zijn wezen kijken voor een fiets voor jou. Het is me gelukt, ik heb een niet al te duur fietsje nu zonder poespas. Wel weer een stukje van m'n oude leven verdwenen.

Pablo, we gaan door maar het blijft ontzettend moeilijk om zonder jou enigszins gelukkig verder te leven, we blijven je kracht voelen en ik denk dat dat ons er doorheen sleept. Ik hoop dat jij niet onrustig wordt van al ons gedoe met jou. Doe het rustig aan.

Later, boef,

Je Vader.

ma 25.06.2007 20:16

Hallo Pablo,

Ik hier al weer een poosje niets voor je geschreven, maar ik praat heel wat af tegen je. Ik hoop dat je dat niet vervelend vindt.

Vorige week ben ik met je moeder naar Pirates of the Caribbean 3 geweest. Zeker weten dat jij naast ons zou hebben gezeten als je nog in leven zou zijn geweest. De film begint al zwaar doordat een jongen van jouw leeftijd sterft aan de galg. Ook, in ieder geval schijnbaar, een zo zinloos einde. Verder gaat het verhaal over terugkeren uit de dood enzo. Misschien dat ik het ook eens moet proberen, een zeilbootje laten kapseizen bij zonsondergang... Deel 3 van Shreck draait nu ook in de bioscoop, maar daar vind ikzelf niet zoveel aan behalve dat jij die films leuk vond. Toen we op de terugweg van Texel afgelopen zomer naar de zonsondergang keken zag jij de ezel van Shreck in de wolken. Ik heb die foto goed bewaard.

Hoe nu verder Pablo? Het gaat eigenlijk best wel goed met me. Ik kan lachen, vind bier nog steeds erg lekker en maak nog steeds muziek met veel plezier. Maar voor elk plezier moet ik betalen met een stekende pijn omdat ik het niet meer met je kan delen zoals vroeger. Tussen het braaf bezig zijn met van alles en niets zijn er nog steeds die intense momenten van totale wanhoop. Maar ik zal knokken jochie, jij weet waarschijnlijk al waarom alles gaat zoals het gaat.

Je moeder heeft het nu een beetje moeilijk, ze heeft veel leuke dingen voor je gezien, maar je bent er niet meer om de kadootjes aan te nemen.

Pablo, je blijft deel uit maken van ons leven, er gaat geen uur voorbij zonder dat we aan je denken. Voor mezelf kan ik zeggen dat de herinneringen aan jou ook steeds meer vreugde geven en dat het harde gemis daarbij niet altijd op de eerste plaats staat. Het gaat dus beter? met me.

Kusjes jongen,

Ik hoop dat we snel weer samen zijn.

Je vader.

Hoi Pablo,

M'n lange weekend zit er weer bijna op. Vreemd hoe gunstig alle feestdagen tot nog toe zijn gevallen terwijl het vorig jaar allemaal zo ongunstig was. Op hemelvaartsdag hebben ze 's avonds weer vuurwerk afgestoken. Vorig jaar zijn we niet gegaan, moest je de toen de volgende dag niet naar school? Dit jaar zou je vakantie hebben gehad en zouden we zeker gegaan zijn als jij dat had gewild. Het was op het voetbalveld van Fortissimo. Extreem hoe de dingen tussen de twee hemelvaartsdagen zijn verlopen op dat veld. Vorig jaar voetbalde je toen nog niet en nu heb je er als Fortissimoër vele malen gespeeld maar zal je er nooit meer spelen.

Pablo, ik weet dat je ons een beetje in de gaten houdt en dat je vaak thuis bent. Ik wil ook dit medium Internet gebruiken om er zeker van te zijn dat mijn boodschap aan jou overkomt.

Pablo, je was alles wat ik in een zoon kon wensen. Als ik het overnieuw zou moeten doen zou ik niets aan je veranderd willen zien en zou ik er alles aan doen en er voor over hebben om die laatste dag in je leven anders te laten verlopen. Het leven is voor mij een zware strijd geworden maar ik troost me met de gedachten dat mijn leven in ieder geval heel wat jaren compleet is geweest. Jij was daar een heel belangerijk onderdeel van. Dus waar je ook bent, bij ons ben je meer dan welkom maar vergeet niet voor jezelf te zorgen. Als het met jou goed gaat zijn wij dik tevreden.

Ik blijf geduldig wachten en proberen om met je te communiceren. De paar tekens die ik al heb ontvangen houden bij mij de moed erin. Jongen, blijf wel in de gaten houden dat je goed voor jezelf moet zorgen. Als de prijs voor je signalen hoog is, kan je het beter laten. Dat het met jou goed gaat is onze grootste wens.

Je moeder staat hier naast me en ze vraagt me je te schrijven dat ze je heel erg mist en dat ze heel veel van je houd, nog meer als toen je nog in leven was.

Groetjes Pablo, hou je taai daar

Je vader

Goeiemorgen mannetje,

Vandaag zou je twaalf jaar geworden zijn... In plaats van m'n favoriete kereltje moest ik het vanmorgen met herinneringen doen. De aanblik van je laatste rustplaats doet me beseffen dat jouw aardse bestaan helemaal over en sluiten is.

Ik heb vanmorgen zitten kijken naar de tekenfilmkanalen waar jij ook zo vaak naar keek. Ik vind ze nog steeds niet interessant hoor, maar als jij het zou vragen zou ik dagelijks voor je kijken.

Daar zit ik dan, achter m'n vierkante scherm met al m'n plannen voor jou. Je zou vandaag in ieder geval een mobieltje hebben gekregen en we zouden zeer waarschijnlijk zijn gaan karten. Nu moeten we vandaag heelhuids zien door te komen terwijl de herinneringen ons zo keihard doen beseffen dat we je lieve lach alleen nog maar op foto's en in gedachten terug zullen zien.

Vergeef ons Pablo, dat we nog steeds niet kunnen wennen aan dit huis zonder jou aardse aanwezigheid. Er zullen nog wel wat buitjes vallen. Hou je haaks en bedenk dat iedere traan van ons er eentje van liefde voor jou is.

Dikke zoen,

Je vader.

ma 30.4.2007 22:37

Hai Pablo,

Vandaag was het weer koninginnedag. Voor mij een echte Pablo-dag, ik heb altijd m'n best gedaan om jou op die dag de koningin te rijk te laten zijn. Vorig jaar was je ziek en regende het. Toch zijn we wezen kijken naar het veld, jij met een paracetamol achter je kiezen en warm aangekleed. Het lukt me toen om jouw koppie te zien glunderen, voor mij iets van onschatbare waarde.

Dit jaar zonder jouw aardse aanwezigheid, je wil niet weten hoe moeilijk we het vandaag hebben gehad. Ik hoop dat je via onze ogen hebt kunnen genieten van het veld. De rodeostier waar jij zo goed in was, was er dit keer niet bij maar wel een paar nieuwe dingen waar jij je zeker op uitgeleefd zou hebben.

Pablito, ik mis je man...

Een knuffel,

Je vader

za 28.4.2007 15:50

Hoi Papito,

Het is hoog zomer, al is het pas eind april. Er was de afgelopen dagen veel zon en tegen de 30 graden.

Ik ben net even naar de markt en de Mediamarkt geweest voor een vissie en een opfriscursus van wat er allemaal aan leuke spullen te krijgen is tegenwoordig. Allemaal spullen die ik nog voor je had willen kopen, zoals een muziektorentje zodat je zelf ook een beetje herrie zou kunnen schoppen.

Er is een uitnodiging voor je binnengekomen van de luchtmacht, op 15 en 16 juni houden ze open dag... Misschien kan je de vliegtuigen nu van boven bekijken?

Op m'n werk moest ik deze week een mistmachine testen, dit apparaat spuit bij een inbraakalarm de kamer vol met rook. Ik herinnerde me direkt weer de dag dat wij twee dat thuis een keer gedaan hadden. Alleen duurde dat toen een heel stuk langer. Die op m'n werk had de boel binnen vijf seconden donker.

Maandag is het koninginnedag en het blijft dit weekend mooi weer. Ik wou dat ik het met je delen kon joh, d'r is niks an zonder jou...

Ik wil je nog bedanken voor de seintjes die je me hebt gegeven op hele moeilijke momenten. We komen er wel doorheen hè?

Groeten boef,

Je vader

za 14.4.2007 14:00

Hallo Pablo,

Het is vandaag schitterend weer, een zonnetje en zo'n graad of 23. Vanmorgen ben ik naar je voetbalelftal wezen kijken, ze moesten uit tegen DTS. Ik heb vroeger bij DTS gespeeld, dat heb ik je wel eens verteld. Ik had je vandaag daar graag zien spelen, zou er weer een cirkeltje rond zijn. Ik heb je dom genoeg nog wel lopen zoeken, maar je voetbalde in ieder geval niet mee. Ze verloren met 5-2 geloof ik. Er zijn wat spelers bijgekomen en sommige waren er vandaag niet bij.

Nu zit ik op m'n zolderkamertje, ik hoef je nergens mee naar toe te nemen. Het wordt nog een moeilijke zomer maar ik ben blij dat we vorderingen maken met de communicatie.

Op m'n werk gaat het lekker, ik heb vorige week een aantal dagen tegen het dak van een soort Praxis gezeten, met een karretje dat behalve rijden ook een heel eind de lucht in kan, als een soort rijdende toren. Kon die maar zo hoog dat ik jou op kon pikken en terugbrengen op deze planeet...

Voetbal jij in de hemel? Als ik straks weer bij je ben wil ik dan graag meevoetballen!

Veel groeten,

Pa, of Eddy Murfin, zoals jij me vaak noemde...

Hey Cholipo, todo me parece cholipo :-)

Ik ben net terug van de tandarts, ik had gedacht dat dat wel een hele zware opgave voor me zou zijn, want de laatste jaren gingen wij tweetjes altijd samen als ik moest. Vandaag dus niemand om m'n handje vast te houden en jij altijd maar denken dat dat andersom was :-) Toch heb ik het aardig droog gehouden want ik voelde sterk dat je bij me was. Ondanks dat dat ene gaatje boren behoorlijk pijn deed, had ik er geen moeite mee. Dank je wel jongen!

Vanmorgen heb ik nog wel even stevig lopen grienen, ik heb een paar normaal gesproken onbelangrijke spulletjes van je weggegooid, maar het voelde alsof ik weer afscheid van je moest nemen. Maak je trouwens geen zorgen, zoals je moeder en ik er nu tegen aankijken blijft jouw kamertje voorlopig intakt en zorgen we goed voor jouw dierbare spullen. Ook zullen we jouw kamertje voorlopig blijven gebruiken als jouw graf. We zijn er nog niet aan toe om jouw as ergens te verstrooien. Als jij het anders wilt, dan laat je dat ons maar weten.

We branden tegenwoordig wat minder kaarsjes voor je maar dat wil niet zeggen dat we je vergeten willen. Met de kaarsjes willen we alleen laten zien dat we constant aan je denken, ook als er niemand thuis is. Maar zoals ik vandaag ook al merkte, jij weet ons wel te vinden.

Een knuffel jongen,

Pa

Hallo jongen,

Het is prachtig weer buiten, de donkere dagen zijn nu echt voorbij, 's avonds blijft het nog lang licht en 's morgens vroeg is de zon ook al vroeg op. Ik had hier eerder al heel veel op willen schrijven maar alles komt op hetzelfde neer; ik mis je en ik kan daar maar matig mee omgaan.

Vorige week zijn we naar oma in Den Helder geweest. Het rondje dat ik altijd met jou reed, niet in de eerste plaats om het gebabbel van de dames even te ontvluchten, heb ik nu met je tante Marina gedaan. We zijn ook nog in fort Kijkduin geweest, je weet wel, met die lange ondergrondse tunnel waar toen alleen jij en ik doorheen durfden. Aan de overkant zag ik Texel liggen, onze laatste vakantie, daar waar jij graag weer heen wou. Den Helder is mijn stadje, ik heb er heel veel mooie jeugdherineringen aan, ik was daar bijna elke zomer. Ook in Den Helder gaat het leven gewoon door en is al deels voor mij onherkenbaar, net als Ede trouwens, hier blijven de veranderingen ook maar doorgaan. Het "Geitenparadijs" is al bijna klaar.

Straks ga ik waarschijnlijk met je moeder een rondje fietsen, laat het me straks maar weten als je een ijssie lust.

Groeten Yoggy,

Pa.

Hé Pappie,

Wat mis ik je man, telkens als ik thuis kom van m'n werk moet ik het doen zonder knuffel en geen verhalen, ik niet aan jou en jij niet aan mij. Jij hebt mij vast ook een boel te vertellen, maar misschien lukt het je niet om goed genoeg tot me door te dringen. Als ik aan je denk heb ik meestal een muur van pijn om me heen. Toch voel ik wel dat je met me meekijkt. Blijven doen, mannetje, zoals ik je heb beloofd, als ik je ergens mee van dienst kan zijn, ik wil er graag voor je blijven zijn.

Het gaat best goed op m'n nieuwe werk, soms is het ook best wel stoer, op lange ladders in stormachtig weer moet ik soms aan camera's werken. Vaak moet ik ook met computers werken. Vandaag werkte ik op een benzinestation. Het is iedere keer weer slikken als ik een benzinestation binnenkom. Jij wilde altijd graag met me mee en vroeg steevast als we in de buurt van "ons" benzinestation kwamen "Moet je benzinetanken?". Jij mocht dan altijd wat snoep kopen, meestal was dat kauwgom.

Het meeste denk ik aan jou als ik onderweg ben. Ik rij dan vaak op plaatsen waar ik met jou ook gereden heb, onderweg naar waar we samen veel lol gemaakt hebben. Het ziet er nu allemaal zo vreemd uit nu jij er niet meer bent. Ik doe m'n best om weer wat van m'n leven te maken, vergeef me als ik weer eens zit te grienen. Ik vind het gewoon heel oneerlijk en ongelofelijk wat jou is overkomen.

Veel liefs,

Pa

Lieve Pablo,

Vandaag heb ik de witte auto teruggebracht naar waar vorig jaar m'n werk was, daar heb jij afgelopen zomer ook nog een uurtje of twee met mij staan werken op een zaterdag. Het was snikheet, maar je plakte alle stickers netjes op de kastjes. Achteraf kon je niet geloven dat je wel tien hele euro's had verdiend. Daarna hebben we in Rhenen kroketten zitten eten, dat heb ik vandaag ook gedaan op dezelfde plek, toen ik op de terugweg op m'n fiets er langs kwam. Van de zomer at jij toen een kroket èn een frikandel, maar je lustte nog wel een kroket. Het was jouw feestje dus ook die kroket smikkelde je naar binnen en daarna wou je nog een ijsje. Geen probleem, na een karwei.

We hebben nu geen auto meer voor de deur. Het witte autootje en ik hebben heel wat meegemaakt, maar het is maar een auto. Met jou heb ik veel meer meegemaakt. We kopen straks wel weer een andere auto als het leven weer een beetje tot rust is gekomen. Nu we met jou geen rekening meer hoeven te houden is het heel moeilijk hier aan te wennen, ik had nog zoveel plannen met je...

Hoe gaat het nu met je?

Later boeffie,

Je vader

Lieve Pablo,

Wat gaat de tijd snel, we moeten je al weer ruim 2 maanden missen.
Nou jongen en dat doen we!!!
Je grapjes, je vriendschap, voetbalkunsten maar ook gewoon je aanwezigheid.
Ik zie je nog zuchten als ik weer eens aan het zeuren was, dat je je jas moest dicht doen als het zo koud was buiten. Maar ja, je accepteerde dat wel van mij, je noemde me ook niet voor niks je tweede moeder. Nou lieverd, voel me nog steeds vereerd hoor, dat je mij deze titel hebt gegeven.

Overal word je gemist jongen! Bij ons in de buurt, op school, op het voetbalveld enz. Binnenkort doet je klas mee aan het schoolvoetbaltoernooi, dat wordt een zware dobber zonder jou. Maar je kijkt vast met ons mee.

Nou Pablito Chiquito Bananito, om maar met Yassin's woorden te spreken;

Al een tijdje uit ons oog, maar never, nunca, nooit uit ons hart!

Love you,

Sandra

Lieve Pablo,

Ik kom net terugrijden uit m'n werk, nog met die oude witte auto waar jij ook wel eens in bent meegereden. Het weer vandaag is fantastisch lenteweer. Warm met een zonnetje. Meestal was jij dan buiten aan het spelen met je vriendjes en als ik dan aan kwam rijden kwam je al van verre naar me toe rennen. Dat waren voor mij momenten van geluk waarop ik besefte dat ik het toch maar goed had met zo'n vrolijk en gezond jochie als zoon. Nu nog tuur ik de straat af of ik je niet ergens zie, maar dat lukt natuurlijk niet meer. Alleen in m'n gedachten zie ik je nog rennen...

Ik hoop dat waar je nu bent het altijd zomer is waar je lekker vrij kan spelen en doen wat je wilt. Stuur eens een kaartje :-)

Een dikke kus jongen,

Je vader

Lieve Pablo,

het is alweer twee maanden geleden dat jij overleden bent. Het is nu half negen 's morgens en buiten is het mooi weer, tenminste, het zonnetje schijnt, het is wel wat aan de koude kant. Vandaag zou je waarschijnlijk weer gaan voetballen en dan zou ik weer langs de zijlijn foto's staan maken. Vanmorgen zat jij niet aan je "choco-kriespies" voor de TV of voor de PC. Het is heel stil in huis. Telkens als ik voetbalvelden zie, krijg ik een brok in m'n keel. Tijdens het voetballen kwamen zoveel mooie dingen van jouw karakter naar boven. Moedig doorvechten als sta je met tien-nul achter. Je tegenstander dollen, al sta je bijna op je eigen doellijn.

Ik mis je kereltje, al schijnt buiten de zon, in m'n hart regent het nog steeds met zware buien...

Een knuffel,

Je vader.